نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)

2 استادیاردانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)

3 کارشناسی ارشد مدیریت و حسابداری دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)

4 کارشناس ارشد مدیریت اماکن متبرک مذهبی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)

چکیده

آن هوشی را که متناسب با باورها، هنجارها و ارزش هایی که در فعالیت های روزمره بر عهده می گیریم و بر زندگی اجتماعی اثربخش است، هوش معنوی می نامند. اثربخشی یکی از مقولات مهم در زندگی فردی و اجتماعی و هوش معنوی از جمله عوامل مؤثر بر آن است. هدف از تحقیق حاضر مطالعه تأثیر هوش معنوی سرپرستان بر اثربخشی گروهی هیأت‏های مذهبی زیارتی است. روش شناسی این تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بوده، ابزار تحقیق پرسشنامه استاندارد شده فریدمن و یاربراق (1985) در خصوص متغیر اثربخشی و پرسشنامه کینگ (2008) برای متغیر هوش معنوی بوده است، میزان آلفای سؤالات اثربخشی و هوش معنوی هر کدام برابر با (83/0) بدست آمده است. جامعه مورد مطالعه سرپرستان هیأت مذهبی شهر مشهد در ایام عزاداری محرم و صفر بوده که بر اساس جدول مورگان حجم نمونه برابر با 360 نفر مبتنی بر شیوه تصادفی ساده انتخاب شده اند. یافته ها براساس نرم افزار SPSS مبتنی بر آماره های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین هوش معنوی سرپرستان (15/3) و میانگین اثربخشی گروهی در بین جامعه مورد مطالعه (23/3) بوده است. از بین مؤلفه های هوش معنوی به ترتیب تفکر انتقادی وجودی (456/0)، ایجاد معنای شخصی (526/0) و توسعه موقعیت هوشیاری (502/0) بر اثربخشی گروهی تأثیر معناداری داشته است در حالی که آگاهی متعالی بر اثر بخشی گروهی تأثیر معناداری نداشته است. نتایج رگرسیون نشان می دهد که از بین مؤلفه های هوش معنوی مؤلفه ایجاد معنا با (324/0) بیشترین تأثیر را بر اثربخشی گروهی دارد. در نهایت هوش معنوی با (36%) می تواند به تبیین اثربخشی گروهی سرپرستان هیأت مذهبی مؤثر باشد.
The Impact of Spiritual intelligence on Gregarious Eeffectiveness of (case study: Pilgrimage supervisors of Mashhad City)
Abstract
Spiritual intelligence is defined as what is in life and proportionate to the beliefs, norms, beliefs, and values that we embody in our daily activities that are effective in social life. Effectiveness is one of the most important issues in personal and social life and one of the factors affecting it is spiritual intelligence. The purpose of this study was to study the effect of supervisors’ spiritual intelligence on the effectiveness of the group of boards Religious is a pilgrimage. the methodology of this research was descriptive and correlational. The research tool was a standardized questionnaire which was used for the effective variable of the standardized questionnaire by Farid Ian and Yarabraq (1985) and for the spiritual intelligence variable from the King Questionnaire (2008). The Cronbach alpha for effectiveness and spiritual intelligence questionnaire was equal to (0.83). The population studied was supervisors the religious delegation, which is based on the Morgan table, has a sample size of 360 people, based on simple random sampling method of data collection. The results show that the mean of spiritual intelligence of supervisors (3.15) and the mean of group effectiveness was (3.23). Among the components of spiritual intelligence, respectively, existential critical thinking (0.456), personal meaning creation (0.526), and development of consciousness position (0.502) had a significant effect on group effectiveness, while transcendental awareness had not a significant effect on effectiveness. The regression results show that among the components of spiritual intelligence, meaning making component (0.324) has the most effect on group effectiveness. Finally, spiritual intelligence (36%) can be effective in explaining group effectiveness of religious leaders.
Key words: group effectiveness, spirituals intelligence of the Supervisors, religious pilgrimage groups

کلیدواژه‌ها

منابع
-       احمدی، ابوالفضل (1394). "بررسی   جامعه‏شناختی رابطه سبک زندگی و هیأت‏های مذهبی". مهندسی فرهنگی،   سال نهم‏، ش 83 (بهار): 10-40.##- امین بیدختی، علی‏اکبر؛ قربانی، مهتاب (1394).   "نقشه ارتقای اثربخشی مدیران با بهره‏گیری از هوش معنوی و اخلاق حرفه‏ای".   مدیریت راهبردی، دوره ششم، ش 23‏ (پاییز): 137-159.##- انصاف، زهرا (1377).   "بررسی رابطه کسب مدیریت با اثربخشی آنان از نظر دبیران دبیرستان‌های   شهرستان­های استان تهران". پایان­نامه کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،   دانشکده علوم اداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران.##-آرین‏پور، ملیحه؛ شهابی­زاده،   فاطمه؛ بحرینیان، عبدالمجید (1394). "الگوی پیش‏بینی هوش معنوی بر پایه سبک‏های   اسنادی و خود‏کنترلی". روان‏شناسی و دین، سال هشتم، پیاپی 29، ش 1   (بهار): 5-24.##-   اشنایدر، سوزان؛ بارسو، یان لوئیس (1382). مدیریت در فرهنگ ها، ترجمه   داود ایزدی و سید محمد اعرابی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.##-بنیادی نائینی، علی؛   کامفیروزی، محمد‏حسن (1391). "بررسی تأثیر معنویت بر شاخص‏های اثربخشی   گروهی بر پایه نظرات شهید مطهری". مدیریت فردا، سال یازدهم، ش 32   (پاییز): 105-116.##- پورسلطانی،   حسین؛ میرزائی، فهیمه؛   زارعیان، حسین (1392). "ارتباط هوش معنوی   و هوش فرهنگی با بهره‌وری کارکنان پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی". مطالعات   مدیریت ورزشی، ش20 (پاییز و زمستان): 15-36.##- تفته، مرضیه (1397). "رابطه­ی   هوش معنوی و ادارک از جو سازمانی با سرمایه فکری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی   واحد مرودشت". فصلنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، دوره   نهم، ش34 (تابستان): 129-150.##-خائف‏الهی، احمدعلی؛ بهرام­میرزایی، آرش؛ متقی، پیمان (‏1389).   "مؤلفه‏های رهبری معنوی در سازمان". ماهنامه تدبیر، ش217:   33-29.##- خدابخش،   عاطفه؛ بردیا، بهنیا (۱۳۹۴). "رابطه هوش   معنوی و هوش اخلاقی با استراتژی­های مدیریت تعارض در بانک ملت استان مازندران". در: مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی علوم   مدیریت نوین و برنامه­ریزی پایدار ایران. تهران: مؤسسه آموزش عالی مهر ارون.   قابل دسترس در:
- ذبیحی، محمد‏رضا؛ ساغروانی، سیما (1391).   "هوش معنوی و تعهد سازمانی". چشم‏انداز مدیریت دولتی، دوره   سوم، ش 4 (پاییز): 107-126.##-   ذبیحی، محمد‏رضا؛ ساغروانی، سیما (1392). "هوش معنوی و تعهد سازمانی   کارکنان شرکت گاز استان خراسان رضوی". آینده‏پژوهی مدیریت، ش 1،   پیاپی2 (بهار): 31-40.##-
-     ذکریائی، صادق؛ سلطان‎پناه، هیرش؛   فاطمی، عادل (1396). "بررسی رابطه بین مهارت‎های مدیریتی   و اثربخشی گروهی". مدیریت بهرهوری،   دوره یازدهم، شماره پیاپی 41، ش 2 (تابستان): 181-202.##- رحیمی‏پور، محسن؛ کرمی،   اسحق (1393). "نقش واسطه‌گری هوش معنوی با   بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از زندگی در سالمندان شهرستان مهریز (یزد)". طب   توانبخشی، دوره سوم، ش 3 (پاییز): 72-81.##- سهرابی، فرامرز؛ ناصری، اسماعیل (1388).   "بررسی مفهوم و مؤلفه‏های هوش معنوی و ساخت ابزاری برای سنجش آن". پژوهش   در سلامت روا­­ن­شناختی، دوره سوم، ش4 (بهار): 69-77.##- صادقی، علیرضا (1382). "بررسی اثربخشی برنامه‌های پرورشی   مدارس متوسطه شهر زنجان". پایان­نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده   روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی.##- عسگری، مهراتا؛ حیدری،   علیرضا؛ عسگری، پرویز (1394). "رابطه هوش معنوی و جهت‏گیری مذهبی با   بهزیستی روان‏شناختی و اضطراب وجودی در دانشجویان". پژوهش در نظام‏های   آموزشی، دوره نهم، ش 31 (بهار): 163-190.##- فرجی، مهدی؛ کاظمی،   عباس (1388). "بررسی وضعیت دین‎داری در ایران: (با تأکید بر داده‎های پیمایش‎های سه دهه گذشته)". تحقیقات   فرهنگی، دوره دوم، ش 6 (تابستان): 79-95.##-فرهی، رضا، و دیگران (۱۳۸۹)." طراحی   معیارهای اثربخشی کارگروهی بارویکرد QCC و TQM مطالعه موردی: پژوهشگاه صنعت نفت". فصلنامه مدیریت و منابع   انسانی در صنعت نفت، سال چهارم، ش۱۰ (بهار): 39-70.##-قربانی، محبوبه، و دیگران (1391).   "بررسی رابطه هوش معنوی و تعهد سازمانی در یک سازمان دولتی". فرایند   مدیریت توسعه، دوره بیست و پنجم، ش 3، پیاپی 81 (تابستان): 67-92.##-کاظمی‏پور، عبدالمحمد (1382). باورها و   رفتارهای مذهبی در ایران. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجموعه طرح‏های   ملی.##-گرجی،   محمد (1387). "کیفیت خدمات و رابطه آن با اثربخشی". فصلنامه مدیریت،   سال پنجم، ش 12: 11-1.##-گلچین، مجتبی؛ سنجری، احمد‏رضا (1391). "بررسی رابطه بین هوش معنوی   و خودکارآمدی کارکنان (مطالعه موردی: سازمان آموزش و پرورش استان گلستان)".   فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، سال اول، ش 3 (تابستان): 54-66.##- لعلی سرابی، امیر؛ شکری، صابر؛ بنی­فاطمه،   سیده­زهرا (1394). "بررسی رابطه هوش معنوی و هوش فرهنگی با اثربخشی   گروهی (مطالعه موردی: استانداری آذربایجان غربی)". در: مجموعه مقالات  همایش سراسری مباحث کلیدی در علوم مدیریت و   حسابداری. قابل دسترس در:
موحدی، لیلا؛ زندوانیان، احمد؛ زارعی محمودآبادی، حسن (1395).   "تأثیر آموزش هوش معنوی بر بهبود کیفیت زندگی معلولان جسمی شهرستان   میبد". طلوع بهداشت، سال پانزدهم، ش 5 (بهار): 109-121.##- موحدی، لیلا؛   زندوانیان، احمد؛ زارعی محمودآبادی، حسن (1395). "تأثیر آموزش هوش معنوی بر   بهبود کیفیت زندگی معلولان جسمی شهرستان میبد". طلوع بهداشت، سال   پانزدهم، ش 5 (بهار): 109-121.##-مهدیان، محمدجعفر؛ عبودپور، ملوک؛ نوروزی کوهدشت، رضا (1396).   "رابطه رهبری معنوی و هوش معنوی با توانمندسازی معلمان". علوم   تربیتی از دیدگاه اسلام، سال پنجم، ش 9 (پاییز) 1-24.##-نقی‏زاده باقی، عباس، و   دیگران (1389). "رابطه نوع تعارض، سبک مدیریت تعارض و اثربخشی تیم‏های   والیبال باشگاه‏های لیگ برتر کشور". حرکت (مدیریت ورزشی)، سال دوم،   ش 5 (بهار): 51-121.##- نیک‏همت، محمد (1395). "بررسی سرمایه اجتماعی و ابعاد آن در   بین اعضای هیأت‏های مذهبی شهر ری". پایان­نامه کارشناسی ارشد مدیریت اماکن   متبرکه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور مرکز تهران غرب.##-نیکنامی، مصطفی (1375). "مفاهیم   کارایی و اثربخشی مدیران مدارس". "فلسفه مدیریت در آموزش و   پرورش". دوره چهارم.##- یعقوبی، ابوالقاسم (1389). "بررسی رابطه هوش معنوی با میزان شادکامی   دانشجویان دانشگاه بوعلی همدان". پژوهش در نظام‏های آموزشی، ش 9   (پاییز): 92-105.##
Amram. Y. (2007). “The seven dimensions of spiritual intelligence: An ecumenical, grounded theory”. San Francisco: Institute of Transpersonal Psychology publication.##-Amram. Y. (2009). “The Contribution of Emotional and Spiritual Intelligences to Effective Business Leadership”. Unpublished doctoral dissertation, Institute of Transpersonal Psychology, Palo Alto, CA.##-Bibikova, A.; Kotelnikov, V. (2006). “Cultural intelligence (CQ):  knowledge, arts and skills”. pp 112-123. Available from www.1000ventures.com/the key to leveraging the power of diversity. htm [23/11/2019].##-Ebrahimi, M., et al. (2015). “Effectiveness of training of spiritual intelligence components on depression, anxiety, and stress of adolescents”. J Med Life, Vol.  8, No. 2: 87–92.##-Emmons, R. A. (1999). “The psychology of ultimate concern: Motivation and spirituality in personality”. New York: The Guilford Press.##-Emmons, R. A. (2000). “Is Spirituality an Intelligence?”. The International Journal for the Psychology of Religion, Vol. 10, No. 1: 3-26.##-Friedman, P. G.; Yarbrough, E. A. (1985). “Training Strategies Form Start tofinish”. NewJersey: Prentic – Hall.##-Hamid, N., et al. (2012). “Assess the relation between mental health and spiritual intelligence resiliency in Kermanshah University of Medical Sciences”. Journal - Janet ASHAPIR research, Vol. 3, No. 4: 21-28.##-King, D. B. (2008).”Rethinking claims of spiritual intelligence: A definition, model & measure”. Unpublished master’s thesis. Trent University. Peterborough, Ontario, Canada.##-King, D. B.; De Cicco, T. (2009). “A viable model and self-report measure of spiritual intelligence”. International Journal of Transpersonal studied, Vol. 28, No. 5: 65-68.##-Levin, Michal. (2000). “Spiritual Intelligence: Awakening the Power of Your Spirituality and Intuition”. Australia: Hodder Headline.##-Min Tan, S. Y., et al. (2013). “The Relationship between Spiritual Intelligence and Transformational Leadership Style among Student Leaders”. Journal of Southeast Asian Research, Vol. 6, No. 2: 1-17.##-Saad, M., et al. (2018). “Effect of Spiritual Intelligence on Leadership Effectiveness and Food-hygiene Practices”. Journal of ASIAN Behavioural Studies, Vol. 3, No. 10: 76-85.##-Schein, E. (1988). ”Rating of group effectiveness: its role in organizational development. process consultation”. Addison-Wesley Publishing. Available at: www.healthedpartners.org/processconsultation [23/11/2019].##-Shermerhoren, J. R.; Hant, j.; Azborn, R. (1999). “Organizational behavior management”. Translators M. Iran nezhad parizi, M. A. Babaie zakliki & M. A. Sobhanoallahi. Tehran: Researches and educational Management Institute.##-Singh, M.; Sinha, J.  (2008). “Impact of Spiritual Intelligence on Quality of Life”. International Journal of Scientific and Research Publications. Vol. 3, Issue 5: 1-5.##-Siswanti, Dian Novita; Khairuddin, Halim; Fatimawati, Rozainee; (2018). “The Effect of Spiritual Intelligence, Emotion and Social Competence to the Leadership Competence”. Journal of Physics: Conference Series, Vol. 1028, conference 1.##-Thomas D. C.; Inkson K. (2008). “People skills for global business:  cultural intelligence”. U.S: Read how you want.##-Upadhay, S., et al. (2015). “Spiritual Intelligence and Organisational Effectiveness Ecosystem”. International Conference on Technology and Business Management, Vol. 23: 25.##-Vaughan, F. (2002). “What is Spiritual Intelligence?”. Journal of Humanistic Psychology, Vol. 42, No. 2: 16- 33.##-Wigglesworth, Cindy (2004). “Spiritual Intelligence and why it Matters”. Available at: www.conciouspersuit.com. [23/11/2019].##-Zohar, D. Marshal. (2000). “SQ: Spiritual intelligence, The ultimate intelligence”. London: loomsbury.##