نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

2 استادیار دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی

چکیده

چکیده
قرابادین یا اقراباذین، به کتاب ها و آثاری اطلاق می شود که اطلاعات مربوط به انواع داروهای مرکب، چگونگی تهیه، موارد استفاده و همچنین شیوه کاربرد آن ها را دربردارد. پزشکان و داروشناسان مسلمان در جریان نهضت ترجمه آثار داروشناسی سرزمین های دیگر بویژه یونان را به عربی ترجمه کردند و در طی قرن های بعد دانشمندان مسلمان نیز کتاب های قرابادین به زبان های عربی، فارسی و ترکی تألیف کردند. در قرن دوازدهم هجری قمری/ هجدهم میلادی، هنوز دانش پزشکی دانشمندان گذشته بویژه در سرزمین هند پویایی داشت و تألیفات طبی و دارویی ارزشمندی به سبک قدیم به رشته تحریر درآمد که از جمله مهم ترین این آثار، دو کتاب قرابادین کبیر اثر محمدحسین عقیلى علوی خراسانی و قرابادین صالحی از صالح بن محمد صالحی قاینی هروی بود. هدف این پژوهش معرفی و بررسی محتوای این دو اثر شامل معرفی مؤلف، منابع مورد استفاده، بخش ها، نسخه های خطی و چاپی، جنبه های اشتراک و تمایز آن ها به روش توصیفی و با محوریت استفاده از منابع کتابخانه ای است.
 قرابادین کبیر که در نوع خود یکی از قرابادین های جامع نوشته شده تا به امروز است و قرابادین صالحی که در زمره ی ارزشمندترین قرابادین ها به شمار می آید، به زبان فارسی است و به طور کلی به بیان ساخت داروهاى مرکب در طب سنتى اختصاص دارد. این آثار می توان به اطلاعات جامعی در پزشکی و داروسازی ایران و دیگر سرزمین ها، روش های جدید در ساخت دارو و درمان بیماری ها، زمینه های ورود طب غربی به ایران، استفاده از واژگان تازه در نام گذاری برخی از داروها و ... دست یافت.
 
Introducing the Two Remaining Craphidion from the twelfth century (Kabir Craphidion and Salehi Craphidion)
 
   
Abstract:
Craphidion or Akrabadhin was a bunch of books that contained information on the types of compound drugs, how to prepare them, how to use them and in addition, how they are used. Muslim doctors and pharmacists during the translation movement of the pharmacology of other lands, especially Greek, were translated in to Arabic, and over the next centuries, the books of Craphidion were written in Arabic, Persian and Turkish. In the twelfth century AH/the eighteenth century (of the Christion era) the medical knowledge of the past scientists was still dynamic, especially in Indian, and valuable medical and pharmaceutical compilations of the ancient style were written which one of the most important of these works was the two books” Craphidion kabyir” by mohammed hoseyen aghyilyi alavyi khorasanyi and “Craphidion salehyi”, by saleh ibn mohammed salehyi ghayenyi heravyi. This article aims to be descriptive analytic by focusing on using library resources, to introduce and review the books of craphidion kabyir and craphidion salehyi which including the authors introduction, resources used, sections, manuscripts and prints, and aspects of subscription and differentiation them. Book of “craphidion kabyir” which is the magnum opus and most comprehensive of craphidion is written to date and book of “craphidion saleheyi” written in Persian, is one of these craphidions, which generally speaking, explain about how to prepare the compounel drugs in traditional medicine. It provides comprehensive information on medicine and pharmacy in Iran and other territories, also try to test and validate their content, expressed new methods in making medicine and treatment of diseases, and the basics of western medicine entry to Iran, and new vocabulary in naming some medicines, etc.
Key WordsCraphidion, kabyir Craphidion, salehyi Craphidion
 

کلیدواژه‌ها

آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن (1355). الذریعه الی تصانیف الشیعه. نجف: مطبعة الغری.##-ارجح، اکرم، و دیگران (1371). کتابشناسی نسخ خطی پزشکی ایران. زیر نظر رضا خانی جزنی. تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.##-الگود، سیریل (1357). طب در دوره صفویه. ترجمه محسن جاویدان. تهران: دانشگاه تهران.##-امینی، فرشید (1387). "قرابادین". کتاب ماه علوم و فنون، ش 110 و 111 (بهمن و اسفند): 82-85.##-انصاری، نوش آفرین (1369). "برخی از منابع فارسی در پزشکی و داروشناسی". تحقیقات کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاهی، ش16 (فروردین): 77-86.##-بیگ افندی، عبدالله  بن  عیسی (بی تا). ریاض العلماء و حیاض الفضلاء. تحقیق احمد حسینی شکوری. بیروت: مؤسسه التاریخ العربی.##-بیگ باباپور، یوسف؛ مرعشی، سید حسین (1394). "قرابادین (اقراباذین) نویسی و جایگاه الاقراباذین الکبیر شاپور بن سهل کوسج به عنوان اولین قرابادین در تمدن دوره ی اسلامی". طب سنتی اسلام و ایران. ش1: 71-79.##-تبریزی، میرزا عبدالحسین خان رکن الحکماء فیلسوف الدوله (1344). مطرح الانظار فی تراجم اطباء الاعصار و فلاسفه الامصار. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، گروه طب اسلامی.##-خبیری، مریم (1396). "بررسی دانش گیاه شناسی در دوره اسلامی بر اساس آثار تألیفی و ترجمه ای این دانش از قرن 2-10ق.". پایان نامه کارشناسی ارشد تاریخ پزشکی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه شهید بهشتی (تهران).##-درایتی، مصطفی (1389). فهرستواره دستنوشتهای ایران (دنا). تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.##-دهخدا، علی اکبر. لغتنامه.##-رضوی برقعی، سید حسین (1383). "زیست نگاری و نوشتارهای عقیلی خراسانی". نامه انجمن، ش 14: 64-87.##-سرمدی، محمدتقی (1379). دایرةالمعارف پژوهشی در تاریخ پزشکی و درمان جهان از آغاز تا عصر حاضر. تهران: سرمدی.##-شمس اردکانی، محمدرضا، و دیگران (1388). فهرستواره مشترک نسخههای خطی پزشکی و علوم وابسته در کتابخانههای ایران. تهران: صهبای دانش؛ دانشگاه علوم پزشکی تهران.##-صالحی قاینی هروی، صالح بن محمدصالح (1392). عمل صالح (قرابادین صالحی). تهران: چوگان؛ دانشگاه علوم  پزشکی شیراز، مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ طب.##-عرفانیان، غلامعلی (بی تا). فهرست نسخ خطی: علوم و فنون پزشکی. مشهد: سازمان کتابخانهها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی.##-عقیلی خراسانی شیرازی، میرمحمد حسین بن  محمد هادی (1260). مخزن الادویة: دائرة المعارف خوردنیها و داروهای پزشکی سنتی ایران. تصحیح احمد کبیر و دیگران. کلکلته: بی نا.##- عقیلی خراسانی شیرازی، میرمحمد حسین بن  محمد هادی (1385). خلاصة الحکمة. تصحیح اسماعیل ناظم. قم: اسماعیلیان.##- عقیلی خراسانی شیرازی، میرمحمد حسین بن  محمد هادی (1393). قرابادین کبیر. تهران: چوگان.##- عقیلی خراسانی شیرازی، میرمحمد حسین بن  محمد هادی (1394). قرابادین کبیر. تصحیح مسعود غلامیه. تهران: سفیراردهال.##-قهرمان، احمد (1384). "تاریخ شناخت گیاهان دارویی". کیهان فرهنگی. ش 255: 22-29.##-مشار، خانبابا (1340). مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز تاکنون. تهران: بی نا.##- مشار، خانبابا (1352). فهرست کتابهای چاپی فارسی از آغاز تا آخر سال 1345ش. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.##-منتصب مجابی، حسن (1385). بررسی متون طب شیعه در تاریخ پزشکی. کرمانشاه: دانشگاه رازی.##-منزوی، احمد (1348). فهرست نسخههای خطی فارسی. تهران: موسسه  فرهنگی  منطقه ئی.##- منزوی، احمد (1374). فهرستواره کتابهای فارسی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.##- منزوی، احمد (1424ق.). فهرست مشترک نسخههای خطی فارسی پاکستان. بی جا: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.##-منشی طوسی، محمدتقی، و دیگران (1370). فرهنگ اصطلاحات علوم و تمدن اسلامی - فارسی - انگلیسی. مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش های اسلامی.##-میر، محمدتقی (بی تا). پزشکان نامی پارس. شیراز: دانشگاه پهلوی.##-نجم ابادی، محمود (1342). فهرست کتابهای چاپی فارسی طبی و فنون وابسته به طب. تهران: دانشگاه تهران.##-نجم ابادی، محمود (1371).  تاریخ طب در ایران. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.##-نفیسی، علی اکبر (بی تا). فرهنگ نفیسی. تهران: خیام.##-نوشاهی، سیدعارف (1362). فهرست نسخههای خطی فارسی موزه ملی پاکستان (کراچی). اسلامآباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.##
B,lewin. (1960). The Encyclopaedia Of  Islam. Netherlands: brill publishers.##