نویسنده

دانشیار گروه باستان شناسی دانشگاه مازندران

چکیده

با بررسی روشمند باستان شناختی در حوزه ی بخش شوسف شهرستان نهبندان - جنوب استان خراسان جنوبی و شمال استان سیستان و بلوچستان- چندین سنگ نگاره با تنوع نقوش گوناگون کشف و ثبت گردید که می توان آنها را گوشه ای از آثار هنری و یادمان های مردم ساکن در این زیستگاه ها قلمداد نمود. این سنگ نگاره ها در سال 1391 با بررسی پیمایشی با شیوه مکان‌نگاری و طیف ژرفانگر یا فشرده برای نخستین بار کشف گردیدند. نگاره های نهبندان در دو منطقه جداگانه به نام های "تنگه پنجه دهانه" و "دره انجیر" کشف گردیده است، که بر همین اساس نیز نگاره ها نامگذاری شده اند. نقوش نگاره ها به سه دسته کلی انسانی، حیوانی و سمبلیک تقسیم شده و موضوعات این نگاره ها شامل نقش بز، شتر کوهان دار، انسانی شکارگر و سوار بر اسب و نقوش مسبک می باشد. تمامی این نگاره ها به روش کنده کاری و با وارد آوردن ضربه های متوالی و یا ایجاد خراش با جسمی تیز بر بدنه ی صخره، حکاکی شده اند. به علت محدودیت ها و انجام نشدن آزمایشات شیمیایی بر روی این سنگ نگاره ها نمی توان نظر قطعی درباره تاریخ گذاری آنان انجام داد و این کار مستلزم پژوهشی مستقل و همه جانبه است که نگارنده بر این امید است که در سال های آینده با انجام روش های نوین آزمایشگاهی و علمی بتوانند تاریخ قطعی برای این سنگ نگاره ها پیشنهاد دهند. اما مبنای تاریخ گذاری سنگ نگاره های نهبندان، نمونه های بدست آمده از بلوچستان، بجنورد و بیرجند و همچنین محوطه های مجاور اثر ذکر شده می باشد. به لحاظ سبک کار و ریخت شناسی نگاره هایی که از هزاره سوم و چهارم ق.م. به دلیل تعاملات گسترده فرهنگی، در سرتاسر حضور شکارگران و دامداران کوچ رو این منطقه شاهد هستیم، قرار گرفته است. مقاله حاضر می کوشد با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی به معرفی و تحلیل مهمترین این نقوش صخره ای، به تبیین و توصیف و تاریخ گذاری نسبی آنان بپردازد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Introducing and Analyzing the Designs of the Newly Founded Stone Figures of Shoosf District of Nehbandan City

نویسنده [English]

  • Hasan Hashemi Zarjabad

چکیده [English]

With methodological archeological inspection in the area of Shoosf District of Nehbandan-the southern part of the South Khorasan and north of the Sistan-e-Balochestan, several Stone figures with various and different designs has been discovered which they can be declared as a hint of artistic works and commemoration of the peoples who settled in this locality. These Stone figures for the first time had been deciphered in the year of 1391 by the survey inspection with the method of typography and condensed and in-depth spectrograph. The engraves of Nehbandan has been explored in two distinct regions with the names of “Tangeyeh Panjeh Daheneh” and “Dareyeh Anjir” and for this basis they has been called pictographs. The design figures totally divided into three parts of human, animal and symbolic designs and the subjects of these pictographs includes; goat design, humped camel, hunter man who rides horse and styled designs. All of these figures has been engraved by the method of carving and continuous blowing or forming of scratches with a sharp and pointed object in rock frames. For the reason of limitations and the lack of conducting chemical experiments on these Stone figures, the definite opinion could not be accomplished to their dating and chronology and this job demands the independent and multilateral researches that the writer of this paper is in this hope that in the future years by doing the novel laboratory and scientific methods to propose definite date and history for these stone figures but the basis for dating of the stone figures of Nehbandan, The samples gained from Balochestan, Bojnord and Birjand and also the adjacent spaces  are of the said effect. From the work style and morphology, this figures are from the millennium of third and fourth Hejira and for the reasons of extensive cultural transaction, throughout the presence of hunters and emigrant ranchers we observe them in this region, which has been rest in these places. The present article attempts by the use of analytic-descriptive research method and introducing and analyzing the important kinds of these rocky designs to engage in explaining, describing and relative history dating of them.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nehbandan
  • Archeology
  • Stone figures
  • History dating of Stone figures
  • Shoosf
  1. اتفاقی، هاشم (1392). "سنگ نگاره های چاه چشمه فردوس". در: مجموعه مقالات اولین همایش ملی باستان شناسی ایران. بیرجند: دانشگاه بیرجند. 157-169.## تریکار، ژان (1369). اشکال ناهمواری در نواحی خشک. ترجمه مهدی صدیقی و محسن پور کرمانی. مشهد: آستان قدس رضوی، معاونت پژوهشی.##3.چایلد، گوردون (1357). انسان خود ر ا می سازد. ترجمه احمد کریمی حکاک و محمد هل اتایی. تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی.##4.زارعی، علی؛ سروش، محمدرضا (1391). "پژوهش های باستان شناختی جنوب خراسان". در: مجموعه مقالات هشتاد سال باستان شناسی ایران. گردآورندگان یوسف حسن زاده و سیما میری. تهران: پازینه: 247- 265.##5.رفیع فر، جلال الدین (1384). سنگ نگاره های ارسباران. تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشکده مردم شناسی.##6.سازمان مدیریت و برنامه ریزی خراسان جنوبی (1383). خراسان جنوبی در آینه آمار. بیرجند: سازمان مدیریت و برنامه ریزی خراسان جنوبی، معاونت آمار و اطلاعات.##7.سلطانی، مجتبی (1390). "بررسی سنگ نگاره های بلوچستان (سرباز و نیک شهر)". پایان نامه کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان.##8.سید سجادی، سید منصور (1388). گزارش های شهر سوخته 2 (کاوش در گورستان 1380-1382) با مقالاتی از فرزاد فروزانفر، روح الله شیرازی و رجب محمدضروری. زاهدان: اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان، پژوهشکده باستان شناسی.##9.عسگری خانقاه، اصغر؛ کمالی، محمد شریف (1378). انسان شناسی عمومی. تهران: سمت.##10.فرهادی، مرتضی (1376). "معرفی‌ نقوش‌ صخره‌ای‌ نویافته‌ در سیرجان‌ و شهر بابک". فصلنامه‌ میراث‌ فرهنگی‌، ش‌ 17 (بهار و تابستان‌): 47-62.##11. فرهادی، مرتضی (1377). موزه هایی در باد، گزارش مجموعه سنگ نگاره ها و نمادهای نویافته صخره ای تیمره. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.##12.فورون، رمون (1364). زمین شناسی فلات ایران (ایران، افغانستان و بلوچستان). ترجمه عبدالکریم قریب. تهران: دانشگاه تربیت معلم.##13.قربانی، حمیدرضا؛ صادقی، سارا (1392). گزراش بررسی و مطالعه باستان شناسی و انسان شناسی سنگ نگاره های خراسان جنوبی. بیرجند: اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی.##14.کریمی، فریبا (1380). "پژوهشی در کنده نگاره های سنگی و صخره ای ایران، با تکیه بر نمونه های برگزیده قم و میمند شهربابک". پایان نامه کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران.##15. کریمی، فریبا (1386). "نگرشی نو به کنده نگاره های صخره ای ایران بر مبنای مطالعات میدانی". باستان پژوهی. ش 3 (پاییز): 27-29.##16.گاردنر، هلن (1379). هنر در گذر زمان. به تجدید نظر هورست دلاکروآ و ریچارد ج. تنسی. ترجمه‌ی محمدتقی فرامرزی. تهران: نگاه؛ آگاه.##17.گوران، آندره لوروا (1363). دانسته ها و ندانسته های تاریخ هنر. ترجمه نورالدین فرهیخته. تهران: نشر پویش.##18.لباف خانیکی، رجبعلی؛ بشاش کنزق، رسول (1373). "سنگ نگاره های لاخ مزار بیرجند". سلسله مقالات پژوهشی1، معاونت معرفی و آموزش سازمان میراث فرهنگی، 136-169.##19.محمدی قصریان، سیروان (1386). "مطالعات نقوش صخره ای در ایران: مشکلات و راهکارها". باستان پژوهی، دوره جدید، سال دوم، ش 3 (بهار و تابستان): 99-125.##20.مردانی ولندانی، آیگین (1392). "بررسی سبک  شناسی سنگ نگاره های جربت در خراسان شمالی". در: اولین همایش ملی باستان شناسی ایران. گردآورنده دانشگاه بیرجند، دانشکده هنر و معماری.##21.معصومی، غلامرضا (1382). "نقش بز کوهی بر روی سفال های پیش از تاریخ ایران". بررسی های تاریخی. سال پنجم، ش 22 (بهار): 69- 79.##22.ملاصالحی، حکمت الله، و دیگران (1386). باستان شناسی صخره نگاره های جنوب کوهستان استان قزوین. باستان پژوهی، سال دوم، ش 3 (بهار و تابستان):  35-49.##23.ناصری فرد، محمد (1388). سنگ نگاره های ایران. تهران: نشر خمین.##24.نصرآبادی، علیرضا (1381). گزارش بررسی باستان شناختی شهرستان نهبندان. بیرجند: اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی [چاپ نشده].##25.هاشمی زرج آباد، حسن (1391). گزارش بررسی سیستماتیک باستان شناختی بخش شوسف نهبندان. بیرجند: اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی [چاپ نشده].##