منابع
احمدیگیوی، حسن (1380).
دستور زبان فارسی. تهران: نشر فاطمی.##امیرآبادیزاده، مرجان (1388). "توصیف ساختواژه اسم و فعل ثلاثی در منطقه عربخانه بیرجند". پایاننامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، دانشکده ادبیات و علومانسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان.##ایوانف، ولادیمیر الکسی (1392).
فارسی در گویش بیرجند. ترجمه محمود رفیعی. تهران: هیرمند.##آموزگار، یوسف (1380). "بررسی گویش عربی منطقه عربخانه و مقایسه آن با عربی کلاسیک". پایاننامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.##جانی، اسماعیل (1387). "بررسی و توصیف گویش عربی شهرستان درمیان". پایاننامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد.##چگنی، ابراهیم (1382).
فرهنگ دایرهالمعارفی زبان و زبانها. خرمآباد: دانشگاه لرستان.##حلیمی، احمد کمالالدین (1993).
مقارنه بینالنحوالعربی والنحوالفارسی. الکویت: جامعهالکویت.##خانلریناتل، پرویز (1380).
دستور زبان. تهران: توس.##خطیبرهبر، خلیل (1381).
دستور زبان فارسی. تهران: مهتاب.##خیامپور، عبدالرسول (1375).
دستور زبان فارسی. تهران: ستوده.##رضایی، سارا، و دیگران (1396). "گامی در اثبات فرضیه وجود فعل مرکب در زبان عربی".
فصلنامه انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، دوره 13، ش 45 (زمستان): 141-164.##سیدی، سیدحسین؛ جانی، اسماعیل (1387). "بررسی گویش عربی جنوب خراسان".
فصلنامه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، دوره 41، ش4، پیاپی 163 (زمستان): 141-154.##عباسی، حبیبالله (1377).
پیشینه تاریخی اعراب جنوب خراسان، در: دیار آفتاب (خراسانشناسی). تهران: روزگار.##کاظمی، محمدایوب (1393).
تاریخ عربخانه. تهران: سیمای دوست.##مهیار، محمد (1376).
فرهنگ دستوری. تهران: میترا.##ناظمیان، رضا (1386). فن ترجمه (عربی- فارسی). تهران: دانشگاه پیامنور.##نوروزی، حامد؛ قربانیجویباری، کلثوم (1394). "
تأثیر فعل اسنادی فارسی بر ساختمان فعل در گویش عربی عربخانه". پژوهشهای ادبی، دوره ۱۲، ش ۵۰ (زمستان): 145-194.##نوروزی، حامد؛ قربانیجویباری، کلثوم (1395). "قرضگیریهای گویش عربی عربخانه از زبان فارسی".
مطالعات تطبیقی فارسی و عربی، دوره 1، ش 1 (بهار و تابستان): 169-191.##وحیدیان کامیار، تقی؛ عمرانی، غلامرضا (1384).
دستور زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.##
- Crystal, David (1985). Cambridge Encyclopedia of the English Language. Cambridge; New York: Cambridge University Press.##Dahlgenn, Sven-Olof (2005). “On the Arabic of Arabkhane in eastern Iran”. In: Linguistic Convergence and Areal Diffusion, Case Studies from Iranian, Semitic and Turkic. Ed. Eva Agnes Csato, Bo Isaksson and Carina Jahani. London: Routledge Curzon: 161-172.##Kolln, Martha; Funk, Robert (1998). Understanding English Grammar. 5th ed. Boston: Allyn and Boston and Bacon.##McArthur, Tom, ed. (1992). The Oxford Companion to the English Language. Oxford; New York: Oxford University Press.##McCarthy, Michael; O’Dell, Felicity (2004). English Phrasal Verbs in Use. New York: Cambridge University Press.##Mubarak, Lahhaz Abd al-Amir (2015). “Phrasal Verbs in English and Arabic: A Contrastive Study With Reference to Some Scientific Texts”. Journal of Babylon Center for Humanities Studies, University of Babylon Babylon Center for Civilization and Historical Studies, Vol. 5, No. 1: 1-22.##Nasir, Kamal Gatta (2015). “English and Arabic phrasal verbs in four selected short stories”. Journal of The Thi Qar Arts, University of Thi-Qar College of Arts, Vol. 4, No. 16: 320-341.##Swan, M.; Walter, C. (2001). The Good Grammar Book. Oxford: O.U.P.##