نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه بیرجند
2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه بیرجند
3 دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا دانشگاه بیرجند
چکیده
امروزه، موضوع حکمروایی روستایی یکی از مباحث مورد توجه محققان و سیاست‌گذاران توسعه میباشد. کاربرد این مفهوم در حوزه مطالعات و اقدامات در مناطق روستایی، همراه با تاًکید بر ویژگیها و اصولی چون ایجاد پیوند و همکاری میان بخشهای گوناگون مؤثر بر توسعه پایدار، همکاری میان قلمروها و محدوده‌های مدیریتی و سیاسی، افزایش توجه به مشارکت پایدار روستاییان، ترسیم اهداف و چشماندازهای مشارکتی، توجه به مزیتهای محلی و رقابتی، ظرفیتسازی و ارتقای توانمندی روستاییان و ... بوده است. نقش حکمروایی در سطح روستاها به دلایلی از جمله عدم مشارکت ساکنان در اجرای امور، سیاستهای بخشی‌نگر و از بالا به پایین، تکثرگرایی مدیریتها، موازیکاری ارگانها و ... بسیار کمرنگ میباشد. این بررسی، یک تحقیق اسنادی و پیمایشی، با ماهیت، توصیفی‌ـ‌تحلیلی و هدف کاربردی است که در پی بررسی تطبیقی بین حکمروایی مطلوب در نواحی روستایی استان خراسان جنوبی کشور ایران میباشد. فرآیند نمونهگیری متمرکز بر جامعه‌ی آماری شامل همه‌ی سرپرستان خانوارهای ساکن روستاهای دارای دهیاری بوده که بر اساس فرمول "کوکران" شامل 41 روستا و 206 سرپرست خانوار گردید؛ همچنین برای بررسی وضعیت حکمروایی مطلوب و توسعه پایدار روستایی در دهستانهای شهرستان بیرجند، از آزمون t یک‌نمونهای و در مرحله رتبه‌بندی دهستانها، از روش تصمیمگیری چندشاخصه‌ی "تاپسیس" و "تحلیل خوشهای" استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان‌میدهد که منطقه مورد مطالعه، از لحاظ حکمروایی مطلوب و توسعه پایدار روستایی در وضعیت مطلوبی قرار نداشته؛ از این نظر دهستانهای شهرستان بیرجند سطح متفاوتی نسبت به هم دارند.
کلیدواژه‌ها
)