محمدتقی راشد محصل
چکیده
عقدنامه های ازدواج نمونه ای از اسناد تاریخی است که از طریق مطالعه و بررسی آن می توان به آگاهی های فراوانی در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و مذهبی دست یافت. این گونه اسناد همانند سایر مدارک و شواهد در علم تاریخ یعنی نقاشی ها، حجاری ها و کتیبه ها از جایگاه و ارزش ویژه ای برخوردارند. مقاله ی حاضر به معرفی یکی از عقدنامه های بزرگان ناحیه هردنگ ...
بیشتر
عقدنامه های ازدواج نمونه ای از اسناد تاریخی است که از طریق مطالعه و بررسی آن می توان به آگاهی های فراوانی در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و مذهبی دست یافت. این گونه اسناد همانند سایر مدارک و شواهد در علم تاریخ یعنی نقاشی ها، حجاری ها و کتیبه ها از جایگاه و ارزش ویژه ای برخوردارند. مقاله ی حاضر به معرفی یکی از عقدنامه های بزرگان ناحیه هردنگ (از توابع خوسف) پرداخته است. عقدنامه ی مذکور آخوند ملا محمدحسن هردنگی - از علمای بزرگ قهستان و این خطه - و همسرش کنیز رضا، دختر میرمکرم هردنگی از بزرگان ناحیه هردنگ، تعلق دارد. نثر عقدنامه، نوع القاب ناکح و منکوحه و هم چنین تحمیدیه و عبارت های آغازین این سند، نشان دهنده ی موقعیت طبقاتی و صاحبان آن است. اقلام مهرنامه و سایر مفاد آن زوایایی از حیات اجتماعی و اقتصادی مردم این خطه را بر ما آشکار می سازد. از این رو، در مطالعات تاریخ اجتماعی حائز اهمیت است.
ادبیات و علوم انسانی
علی اکبر عباسی
چکیده
کتاب بهارستان اثر حاج شیخ محمدحسین آیتی تألیفی در زمینه شناخت شخصیت های مهم دینی، علمی، فرهنگی و سیاسی منطقه قهستان از قدیمی ترین دوران تا زمان مؤلف می باشد. در این مقاله بهارستان با روش توصیفی - تحلیلی بر اساس محورهای نقد و بررسی کتب (نقد بیرونی و نقد درونی) مورد ارزیابی قرار گرفته است. با وجود تلاش مؤلف برای نوشتن کتابی مستند درباره ...
بیشتر
کتاب بهارستان اثر حاج شیخ محمدحسین آیتی تألیفی در زمینه شناخت شخصیت های مهم دینی، علمی، فرهنگی و سیاسی منطقه قهستان از قدیمی ترین دوران تا زمان مؤلف می باشد. در این مقاله بهارستان با روش توصیفی - تحلیلی بر اساس محورهای نقد و بررسی کتب (نقد بیرونی و نقد درونی) مورد ارزیابی قرار گرفته است. با وجود تلاش مؤلف برای نوشتن کتابی مستند درباره شخصیت ها و حوادث قهستان و صرف وقت فراوان و با وجود استفاده از منابع متعدد، این کتاب ایرادهایی نیز دارد و با دید انتقادی بهتر می توان از آن بهره مند شد. مؤلف از تمام منابع جغرافیایی مهم استفاده بهینه ننموده و برخی شخصیت ها را به اشتباه به قهستان نسبت داده و در مواردی بدون دلیل از منابع متأخر، نقل قول های طولانی دارد. درباره فتح قهستان هم از برخی از اصیل ترین منابع بهره ای نبرده و در شرح حال برخی از بزرگان قهستانی مبالغه کرده است. مزارات ذکر شده در کتاب بیشتر بر مبنای کرامات دیده شده از آنها و نه به واسطه استناد به منابع متقدم مهم ارزیابی و مورد توجه مؤلف بوده است. مطالب بخش چهارم کتاب، مفصل و در عین حال دقیق و بسیار ارزنده می باشد که انصافاً ارزش زیادی داشته و مؤلف با نگارش این کتاب بخشی از مفاخر و چهره های ماندگار خراسان جنوبی را حفظ کرده است.